Amsterdam - Londen - New York - Lima (Peru) - Huaraz - Trujillo - Cajamarca - Chiclayo - Piura - Loja - Cuenca - Riobamba - Quito (Ecuador)

Chiclayo, 2 november 2008 

Op het einde van het vorig berichtje waren we gebleven bij Trujillo. Het uitstapje naar Chan Chan en Huaca de la Luna (de Huaca del Sol hebben we maar overgeslagen) waren prachtige plekjes om te bezoeken. Een van de eerste keren dat we nog originele buitenkanten van een piramide konden bekijken omdat deze voor lange tijd onder zand verborgen is gebleven. Veel figuren en veel kleuren. Hadden we maar eens even voor een paar uurtjes een tijdmachine. Heel opvallend dat ook deze piramiden in de woestijn gelegen zijn. Overal zand en dan steken er ineens hele stapels stenen (het zijn allemaal modderstenen, die dus door de weinige regens toch flink aangetast zijn) in de hoogte. Soms tientallen meters, waarin dus miljoenen modderstenen gebruikt zijn.

Op een van de hieronder bijgevoegde foto´s (even er op klikken en je kunt ze groter bekijken), zie je de (in Peru) bekende badplaats Huanchaco. Naast de surfers zie je er veel vissers die op rieten bootjes de oceaan op gaan om vis te vangen. We hebben het maar niet geprobeerd, want men kon ons niet garanderen dat we droog zouden blijven. De zwemspullen hebben (weer) niet bij ons, dus zwemmen in het ijskoude water hebben we maar overgeslagen.
Met de reeds eerder geboekte nachtbus naar Cajamarca gereden. Hoewel vrij luxe (drie leren stoelen naast elkaar), niet echt kunnen slapen. Het leek wel of we in een rijdende trilplaat zaten. De wegen hier in Peru zijn op enkele stukjes na niet echt bedoeld om met stroeve vering te berijden. Maar vreemd maar waar, je went er op een gegeven moment toch wel een beetje aan. Dus na enkele uren (en een slaapverwekkende film, die over het scherm hakkelde door de trillende bus) hebben we toch nog wat kunnen dutten. Lily iets minder dan mij, maar die zat dan ook flink in de stress door het harde rijden van de chauffeur en het flinke bochtenwerk dat gemaakt moest worden om de flinke hoogteverschillen te overwinnen. Cajamarca ligt namelijk op 2750 meter hoogte en Trujillo (waar we vertrokken) op zeeniveau.

In Cajamarca een leuk hotel gevonden, Hotel El Portal des Marques. Een oud Spaans koloniaal huis, met twee binnenplaatsjes, omgebouwd tot hotel. Niet echt luxe, maar daar was de prijs dan ook naar (165 soles, reken maar uit, 4 soles is ongeveer een euro).
Na aankomst wat in het ¨dorp¨ rondgekeken wat met name bekend is om zijn huis met de kamer die vol met goud gevuld moest worden toen de Spanjaarden de koning gevangen hadden genomen. Ze hebben hem achteraf voor de zekerheid toch maar gewurgd.  
Vanuit Cajamarca een uitstapje gemaakt naar Cumbemayo (op 3500 meter hoogte), waar in de bergen oude irrigatiekanalen te zien zijn in een prachtige omgeving, waar we even de beentjes gestrekt hebben.

Een dag later even naar de oude begraafplaats Ventanillas de Otuzco gegaan, waar we uiteindelijk in verband met de regen maar gevlucht zijn. Door de taxichauffeur nog afgezet voor 20 soles. 

30 oktober maar met de dagbus (zie onze eerdere ervaringen met nachtbussen) naar Chiclayo gegaan. Een tochtje door een prachtige afwisselende omgeving. Het duurde jammer genoeg, doordat een brug vlakbij ons einddoel in elkaar gedonderd was, twee uur langer dan gepland, zodat we zo´n 10 en een half uur onderweg zijn geweest. We kwamen om 21:15 uur aan. Moet je indenken, 10 en een half uur voor 260 km !!! Gelukkig hadden we (blijkbaar met vooruitziende blik) al vooraf een hotel in Chiclayo geboekt. Vrij luxe, het Costa de Sol hotel. Hier in Chiclayo hebben we gelukkig ook weer wat meer kennis kunnen maken met de zon. Het is er veel warmer dan de plekken waar we eerder deze vakantie zijn geweest. Geschat zo´n 28, 29 graden.

Een dagje wat rondgezworven in Chiclayo. Twee uitstapjes geboekt bij verschillende reisburo´s. Fout dus. Beiden brengen wijzigingen in hun programma aan (onder andere door de ongestorte brug waar we al over spraken), met als gevolg dat we twee dagen twee keer twee dezelfde museums herbben gezien. Gelukkig zijn het wel zeer fraaie en informatieve musea, waardoor we ons zeker niet hebben verveeld. Beide museums hadden betrekking op nog niet zo lang geleden uitgevoerde opgravingen in de buurt van Chiclayo: Museo Nacional Sican, met een replica van het graf van de heerser van Sican. Het graf was nagemaakt, de met name gouden en zilveren spulletjes waren echt. En het Museo Tumbas Reales de Sipan met de grafvondsten van de, hoe kan het anders, de heerser van Sipan. Een vergelijking met de grafvondsten in het graf van Toetie mag best wel gemaakt worden.

Net de (geplande) 3 uren durende tocht voor morgen, 3 november, naar Piura geboekt. Kijken wat ons nu weer te wachten staat, want in Piura was bijna geen kamer meer te krijgen in verband met een of andere conferentie die daar blijkbaar wordt gehouden. We hebben nog een kamer (??) kunnen vinden in het San Miguel hotel. We zijn benieuwd, want tot nu toe hebben we geslapen in zogenaamde A,B, of C hotels. Dit is blijkbaar een D.
Op de televisie gezien dat Hamilton wereldkampioen is geworden, en daar we nauwelijks naar Spaanse zenders kijken omdat we het niet verstaan, aangewezen op de enkele Engelstalige zender waardoor we overdonderd worden met verkiezingsprogramma´s. Maar dat is gelukkig over enkele dagen afgelopen.

Natuurlijk denken we bij het drinken van onze Pilsen, Christal of Cusquena biertjes ook aan diegenen die weer een jaartje ouder zijn mogen worden, of binnenkort worden: Frank, Daan en Constant. (Alvast) gefeliciteerd en we komen over enkele weekjes nog wel even langs om het wat persoonlijker te doen.

Hieronder weer wat foto´s uit onze, intussen al flink gegroeide, rijke verzameling:   

Wederom de groetjes van Lily en Kees, die nu op pad gaan om wat te eten. Waarschijnlijk wordt het wederom het Romana-restaurant hier schuin aan de overkant.

Powered by Bullraider.com